Wilma van Erven
Wilma van Erven begeleidt al haar hele loopbaan mensen. Zorg, welzijn en omgangskundige thema’s zijn haar specialiteit. In 2012 start ze haar eigen praktijk als balanscoach voor vrouwen die zelfverzekerd zijn van buiten en zich wat minder zeker vanbinnen voelen. Na een paar jaar valt Wilma echter zelf om en blijft ze doodmoe.
In Niet normaal zo moe schrijft Wilma van Erven over de zware jaren die volgen. CVS blijkt een ziekte waarover weinig duidelijkheid is. Hoe kon het zover komen en hoe wordt ze beter?
Wilma zet een stap terug maar het vak coach en trainer blijft haar boeien.
Af en toe coacht ze nog mensen in hun zoekproces en coacht ze collega-coaches en trainers op hun professionaliteit. Een terugkerend thema in haar werk is: hoe blijf je dicht bij jezelf als je zo dicht bij mensen staat? Daarnaast is ze als trainer verbonden aan een opleiding voor integraal vitaliteitscoach.
Voor een volgend boek denkt Wilma aan een boek met verhalen over schaamte, een onderschatte emotie. Maar eerst wil ze meer aandacht geven aan blijvende vermoeidheid en andere moeilijk begrepen klachten.
Wilma woont samen en is moeder van een zoon.
Van deze auteur
Wilma van Erven zorgt goed voor zichzelf, werkt als balanscoach en denkt zichzelf aardig te kennen. Dan klopt een blijvende zware vermoeidheid op haar deur die zich niet meer laat wegsturen. Ze kent genoeg adviezen om minder moe te worden, maar ze helpen niet.
In Niet normaal zo moe geeft de auteur een inkijkje in haar frustraties en wanhoop. Want hoe houd je de moed erin en zorg je voor je gezin als je te uitgeput bent om de boodschappen te doen?
Wilma ontdekt dat chronische vermoeidheid en CVS met veel onduidelijkheid zijn omhuld en niemand de oplossing weet.
In haar persoonlijke zoektocht naar herstel ontrafelt Wilma haar familierelaties, het effect van niet gehoord worden en haar perfectionisme. Ze ontdekt dat hoe meer ze haar moeheid weg wil hebben, hoe meer deze van zich laat horen. Toch blijft ze zoeken naar een nieuwe balans in haar leven.
Naast het persoonlijke verhaal van Wilma zijn in dit boek ook interviews opgenomen met mensen die zelf CVS hebben. Veel ervaringen zijn herkenbaar, maar ook de verschillen in extreme, blijvende vermoeidheid komen naar voren. Daarnaast doet het boek verslag van ontmoetingen met diverse therapeuten, artsen en psychologen.
Niet normaal zo moe is onthullend, inspirerend, informatief en belangwekkend. Voor iedereen die te maken heeft met mensen die langdurig moe zijn. Als je zelf al lange tijd extreem vermoeid bent, geeft Wilma’s persoonlijke verhaal jou ideeën die je verder helpen in je zoektocht.
Reacties van lezers
Wilma van Erven heeft het voor elkaar gekregen om een aangenaam boek te schrijven over een uiterst onaangename ziekte. Haar zoektocht naar een verlossende behandeling, die niet blijkt te bestaan, wisselt ze in Niet normaal zo moe af met interviews met deskundigen voor zover die wel bestaan op het gebied van ME/CVS. Deze interviews maken duidelijk dat je als patiënt totaal verschillende richtingen uit gestuurd wordt en het dan verder zelf maar uit moet zoeken. Met hartverscheurende eerlijkheid vertelt Wilma over haar frustraties, haar wanhoop en haar pogingen tot acceptatie. Toch is dit geen zwaar boek, integendeel. Het is een boek vol humor en dat maakt het niet alleen lekker leesbaar maar ook tot een boek dat het verdient om breed gelezen te worden.
– Bernadette van Raamsdonk, integratief therapeut en ervaringsdeskundige.
Het boek kan zeker ook helpend zijn voor mensen met depressies en angsten. Wilma geeft geen adviezen, maar wel veel aanknopingspunten om het eigen verhaal beter te begrijpen en te accepteren.
Ik vind het bewonderingswaardig dat Wilma ondanks alle beperkingen die ze voelt de moed heeft gehad om hierover een boek te schrijven.
Niet normaal zo moe is een must read voor huisartsen die vanuit ‘Positieve Gezondheid’ willen bijdragen aan een ontwikkeling waarin mensen zich beter gehoord en gezien voelen bij de huisarts.
– Carola Penninx, huisarts.
In dit persoonlijke verhaal van Wilma van Erven zijn veel tips verweven over hoe en waar hulp te vinden is. Maar Wilma schuwt ook niet eerlijk te vertellen dat iedereen haar eigen weg en middelen moet gaan ontdekken en er geen pasklare oplossingen zijn.
In een wereld waar effectieve hulpverlening aan mensen met chronische vermoeidheid nog in haar kinderschoenen staat, biedt Niet normaal zo moe hoop aan anderen die met hetzelfde probleem kampen.
– Claudia, creatief therapeut en buurvrouw.
In de media
Geen aanstelleritisIn de speciale uitgave van Psychologie Magazine, ZELFZORGBOEK, die nu in de winkel ligt, is een interessant, belangwekkend artikel te lezen over onbegrepen klachten: ‘Het zit zeker tussen je oren’.
Wilma van Erven, auteur van Niet normaal zo moe, wordt geportretteerd in dit artikel. Wilma (53) kreeg op haar 45ste de diagnose CVS ME en is sinds die tijd op zoek gegaan naar de oorzaken van haar aanhoudende vermoeidheid.
– Lees hier verder.
“Schaamte hield me soms tegen om te praten over CVS, en eerlijk: het is ook niet altijd prettig om te luisteren naar iemand die geen energie heeft. Die altijd moe is en geen sprankeling in zich heeft,” vertelt Wilma van Erven (53). Maar juist om het onbegrip rondom deze ziekte te doorbreken, schreef ze het boek Niet normaal zo moe en gaat ze nu wel het gesprek aan.
– Lees verder op: eva.eo.nl
Haar hele leven heeft Wilma van Erven al ‘iets’ gehad met balans zoeken, ze heeft er zelfs haar werk van gemaakt. Maar, zoals ze aan den lijve ondervindt: je kunt deskundig zijn in je vak en blinde vlekken hebben als het over jezelf gaat. Het aanpakken van die blinde vlekken is makkelijker gezegd dan gedaan.
– Lees verder op: issuu.com
Balanscoach Wilma van Erven lijdt aan chronische vermoeidheid (ME/CVS). Ze schrijft over de impact van deze onbegrepen vermoeidheidsziekte. Hoe houd je de moed erin en hoe zorg je voor je gezin als je uitgeput bent? En welke therapie helpt? Het onderwerp is vanwege long covid – langdurige vermoeidheidsklachten na een besmetting – helaas actueler dan ooit.
– Gepubliceerd in: Margriet 26/2021.
In Niet normaal zo moe deelt Wilma van Erven haar verhaal vanaf het moment dat een allesoverheersende, chronische vermoeidheid haar in zijn greep krijgt. Het zet haar leven op zijn kop.
– Lees verder op: hanneketinorcenti.nl
